Gospodarstwo Agroturystyczne POD GNIEWOSZEM- zaprasza do siebie

Ośrodek Górski Czarna Góra oferuje jedne z najwspanialszych warunków śniegowych w regionie, wspomagane dodatkowo przez kilkukilometrowy system dośnieżania. Tereny zjazdowe - ponad 8 km nartostrad - oferują bogaty wachlarz stopni trudności od odcinków bardzo trudnych do bardzo łatwych. Jest to rewelacyjne miejsce do rozpoczęcia nauki jazdy na nartach lub snowboardzie (dla słabiej jeżdżących wyznaczono strefę krótkich wyciągów z terenami o małym stopniu trudności, na którą można zakupić specjalny tańszy karnet). Ośrodek jest, również wspaniałym miejscem dla uprawiania paralotniarstwa oraz extremalnej jazdy rowerowej. Do dyspozycji: punkty gastronomiczne, wypożyczalnie sprzętu, WC, parking.

Największą osobliwością przyrodniczą Masywu Śnieżnika jest Jaskinia Niedźwiedzia. Odkryto ją w październiku 1966 roku, w soczewce prekambryjskich marmurów, na prawym zboczu doliny potoku Kleśnica, na wysokości ok. 800 m n.p.m., w czasie prac w kamieniołomie marmuru Kletno III. Łączna długość, poznanych do dziś, rozwiniętych w trzech poziomach, korytarzy i sal przekracza 2,7 km. Poziomem środkowym biegnie udostępniona dla turystów, niezwykle atrakcyjna trasa turystyczna, prezentująca bogate w szczątki kostne zwierząt epoki lodowcowej, fragmenty namuliskowe i bogatą w różnorodne formy nacieków kalcytowych część zwaną "Salami Pałacowymi".

W wyrobisku dawnego kamieniołomu znajduje się pawilon z ciekawą ekspozycją muzealną. Jaskinia powstała na skutek zapoczątkowanych już około 50 milionów lat temu niszczących procesów rozpuszczania i erodowania przez wodę krystalicznych wapieni. Procesy te doprowadziły do powstania form naciekowych, takich jak stalaktyty, stalagmity, stalagnaty, draperie, kaskady, misy martwicowe i polewy kalcytowe. Najbardziej okazałe nacieki kaskadowe osiągają wysokość ok. 8 metrów (Wielka Kaskada). Wypełniające znaczną część korytarzy i sal namuliska, zawierają olbrzymią ilość kości zwierząt zamieszkujących okolice jaskini w okresie ostatniego zlodowacenia (niedźwiedzi jaskiniowych, lwów, wilków i hien jaskiniowych) oraz zwierząt występujących również współcześnie. Wśród szczątków kostnych zwierząt epoki lodowcowej, zdecydowanie przeważają kości niedźwiedzia jaskiniowego (Ursus spelaeus), od którego pochodzi nazwa jaskini. Obecnie jaskinia stanowi miejsce noclegowe i zimowisko wielu gatunków nietoperzy. Współczesna fauna jaskini to również cienio i wilgociolubne owady, pająki i zamieszkujące wody wypełniające misy martwicowe, niewielkie skorupiaki, zwane studniczkami. Jaskinia i otaczająca ją okolica jest miejscem wieloletnich badań naukowych.

Trwający od czerwca 1983 roku ruch turystyczny w jaskini, ograniczony jest precyzyjnymi wymogami regulaminowymi, których celem jest maksymalna ochrona tego unikalnego obiektu. Dlatego zwiedzanie jaskini odbywa się w sposób zorganizowany, 15-to osobowych grupach z wykwalifikowanym przewodnikiem, w ściśle określonym czasie . Z uwagi na ograniczenia w ilości osób mogących wejść do jaskini w ciągu jednego dnia, pewność zwiedzenia obiektu daje jedynie wcześniejsza rezerwacja.

Zabytkowy wapiennik "Łaskawy Kamień" z końca XVIII wieku znajduje się w Starej Morawie, przy drodze do Jaskini Niedźwiedziej w Kletnie.
Od 1978 roku rodzina Rybczyńskich podnosi obiekt z ruiny, dobudowując na pozostałościach fundamentów i murów Wapiennika część mieszkalną i atelier.
W przylegającym parku - zorganizowanym na wzór ogrodu japońskiego, znajduje się stała galeria prac plastycznych: Ermy, Joli i Jacka Rybczyńsktch. Znaleźć tu można prace plastyczne: obrazy, grafikę, obiekty i rzeźby. Po wcześniejszym ustaleniu terminu, można też zwiedzać wapiennik.
Obiekt jest siedzibą stowarzyszenia Niemiecko -Polskiego "WAPIENNIK GNADENSTEIN" (z siedzibą w MOGUNCJI), Polskiego Stowarzyszenia MUZEUM "WAPIENNIK" i redakcji kwartalnika artystyczno - regionalnego "STRONICA ŚNIEŻNIKA".
Zarówno obiekt jak i wspomniane organizacje są prowadzone i kierowane przez twórcę i pedagoga prof. Jacka Rybczyńskiego.
Zainteresowane osoby mogą uczestniczyć w:
- zajęciach letniej akademii sztuki,
- seminariach artystycznych,
- konwersacjach i nauce języków

W roku 2002 udostępniona została do zwiedzania sztolnia nr 18 byłej kopalni uranu w Kletnie. Znajduje się ona około 800 metrów od centralnego parkingu w Kletnie, przy drodze łączącej Kletno z Sienna. Stanowi ją wyodrębniony system wyrobisk w najwyżej położonej części kopalni. Jej wlot znajduje się na wysokości 773 m n.p.m. Trasę o długości około 200 metrów, przechodzi się specjalnymi chodnikami, oglądając atrakcyjnie oświetlone, duże naturalne złoża miejscowych minerałów (fluorytu, kwarcu i innych) oraz szereg specjalnych ekspozycji.
Chodniki mają szerokość 1,5-2 metrów i wysokość od 1,7 do ponad 2 metrów. Temperatura wewnątrz wynosi około +7°C. Sztolnia jest całkowicie bezpieczna - nie ma tam promieniowania radioaktywnego!W sztolni od kilku lat zimuje 20-30 nietoperzy aż sześciu gatunków (głownie gatunku nocek duży).
Udokumentowane początki górnictwa w Masywie Śnieżnika sięgają połowy XIV w. O sztolniach-kopalniach św. Pawła, św. Jakuba i Mrocznej Sztolni w samym Kletnie (późniejsze sztolnie nr 7, nr 9 i nr 11 kopalni uranu) mówią dokumenty z XVI wieku. Od tego czasu w dolinie Kleśnicy prowadzono okresowo eksploatację rud żelaza, srebra, fluorytu, rudy miedzi, rudy uranu oraz marmury.

W roku 1947 specjaliści radzieccy rozpoczęli poszukiwania na terenie Polski, w szczególności w Sudetach, rud uranu potrzebnego ZSRR do produkcji broni atomowej. Latem 1948 stwierdzono silną radioaktywność hałd przy średniowiecznych sztolniach w Kletnie. Po ich wyeksploatowaniu rozpoczęto tu budowę kopalni, która nosiła nazwę Kopaliny. W trakcie jej działania do początku 1953 roku wykonano wyrobiska o całkowitej długości 37 kilometrów, w tym 20 sztolni, a także 3 szyby o głębokościach 83-150 metrów. Coraz mniejsza ilość uzyskiwanego z czasem uranu przy coraz większej głębokości jego uzyskiwania zadecydowała o zakończeniu eksploatacji. Na powierzchnię wydobyto w sumie 228 000 m3 skał. Ze złoża uzyskano razem ponad 20 ton uranu, co stanowi tylko niecałe 5% uranu wydobytego w Sudetach, a śladową część wydobycia uranu dla ZSRR w krajach Europy wschodniej i środkowej. W latach 1953-58 w wyrobiskach kopalni prowadzono jeszcze eksploatację fluorytu (CaF2). Złoże związane jest z tzw. nasunięciem Kletna. Żyła magnetytowa, stanowiąca niegdyś przedmiot eksploatacji rud żelaza posiadała zmienną miąższość - od kilku centymetrów do 2,5 metra. Natomiast tzw. zespół mineralizacji polimetalicznej obejmował około 30 minerałów - siarczków, selenków, metali rodzimych oraz uraninit (smółkę uranową) i wtórne minerały uranu. Rozmieszczenie okruszcowania w złożu było bardzo nierównomierne.

Śnieżnicki Park Krajobrazowy utworzony w 1981 r. obejmuje trzy grupy górskie Sudetów Wschodnich: Masyw Śnieżnika, Góry Złote i Góry Bialskie o wybitnych walorach przyrodniczych. Powierzchnia parku wynosi 28.800 ha, a jego strefa ochronna 14.900 ha. Obszar parku i jego otuliny znajduje się na terenie gmin: Stronie Śląskie, Bystrzyca Kłodzka, Lądek Zdrój, Międzylesie, Złoty Stok i Kłodzko. Obszar parku cechuje występowanie różnych typów krajobrazowych: od nizinnych kotlin śródgórskich, poprzez krajobrazy starych gór średnich, starych dolin rzecznych, po erozyjny krajobraz krawędzi tektonicznych oraz strefę szczytową Śnieżnika o subalpejskim charakterze. Dużą atrakcje stanowią skałki, gołoborza i rozległe jaskinie o unikalnej szacie naciekowej. Na terenie ŚPK znajduje się pięć rezerwatów przyrody.

W parku występują liczne gatunki flory i fauny, w tym wiele gatunków chronionych, a także cenne gatunki endemiczne i reliktowe gatunki bezkręgowców. Na szczególną uwagę zasługuje muflon, gronastaj, czarny bocian, jarząbek, cietrzew, głuszec, puchacz, salamandra plamista, wiele gatunków nietoperzy oraz okresowo zachodzący niedźwiedź brunatny. Ponadto dużą atrakcję stanowi w Masywie Śnieżnika stanowi stado kozic które w czasie zimy można obserwować w okolicach Jaskini Niedźwiedziej. Lasy stanowią 80% powierzchni ŚPK w których dominującym gatunkiem jest świerk.

Maria Śnieżna na górze Iglicznej - słynące łaskami sanktuarium Matki Bożej. W 1777 r. odnotowano tu pierwsze cudowne uzdrowienie - odzyskanie wzroku przez chłopca z okolicznej wioski. 20 sierpnia 1961 roku miejsce to odwiedził biskup Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II, który to ukoronował miejscową figurkę 21 czerwca 1983 r. podczas mszy św. na Partynicach we Wrocławiu. Igliczna jest miejscem często odwiedzanym przez liczne rzesze pielgrzymów. Nieopodal znajduje się schronisko turystyczne.

Muzeum Kamieni i Minerałów w Stroniu Śląskim - na ul. Kościuszki zajmuje kilka pomieszczeń, gdzie wyeksponowano w szklanych gablotach okazy z całego świata. Zgromadzone eksponaty zaskakują różnorodnością kolorów i kształtów, formą krystalizacji. Obok poszczególnych gatunków kamieni pokazano wzory galanterii wykonanej z danego minerału (np. zegar z agatu). Na miejscu znajduje się sklep z pamiątkami. Większość z nich wytwarzana jest na miejscu.

Ciepłe źródła mineralne - termy o unikalnym w skali europejskiej składzie chemicznym - są największym bogactwem kurortu Lądek-Zdrój. Jedną z najbardziej niezwykłych właściwości wód siarczkowo-fluorkowych i siarczkowo-radonowych jest odmładzanie - kompleksowa rewitalizacja. O cudownych efektach kuracji w Lądku krążą opowieści, które nie są ani fantazją, ani legendą - znajdują potwierdzenie w regularnie prowadzonych w kurorcie badaniach medyczno-naukowych.

• Gospodarstwo Agroturystyczne POD GNIEWOSZEM • ☎ +48 74 811 91 41